Bona Wspomnienie ze Starej Wsi przed laty…
CARPE DIEM
To niebo dziś takie wysokie
wyższe od najwyższego tu modrzewia
bezchmurnie błękitne
ta zielona przestrzeń łąk
pachnąca świeżo skoszonym sianem
i cisza sierpniowego popołudnia
- Chwilo, trwaj! – wołam
nie pędź tak szybko jak czas
pobądź z nami – modlę się do niej
daj się sobą nacieszyć
Ale ona mnie nie słucha
już mija
ucieka jeszcze przed zachodem słońca
i zabiera ze sobą lato
i zabierze jesień
i nawet zimę
i następną wiosnę z latem
Wszystko zabierze
Carpe diem! – nawoływali starożytni
a przecież żadnemu
się to nie udało…