O grabieży i ratowaniu dzieł sztuki we Francji podczas wojny

O grabieży i ratowaniu dzieł sztuki we Francji 1939-1946 Cz. 1 – 7             Napisałam niedawno książkę o ratowaniu dzieł sztuki we Włoszech podczas II wojny światowej („Ocalić sztukę”, PWN 2019). Nie zdążyłam już napisać podobnej o ratowaniu skarbów kultury we Francji, ale ten temat wciąż mnie nurtuje; tak mało o tym wiemy, a tak… Czytaj dalej O grabieży i ratowaniu dzieł sztuki we Francji podczas wojny

Z lektury, okruchy historii

Z lektury – Prowansja i Adam Wodnicki                                          Cz. 4 I tak oto, dwóch panów nie wierzących w sny, ateista i ksiądz, poddając się nakazowi nocnej wizji jednego z nich, wspólnymi siłami uratowali od głodu rodzinę Wodnickich.  Bo – jak cytuje Autor dalszą opowieść księdza – „Już nazajutrz udałem się do merostwa w Clarensac,… Czytaj dalej Z lektury, okruchy historii

Z lektury, okruchy historii

  Prowansja i Adam Wodnicki                                                            Cz. 3                         Błogosławiony, kto umie łowić sny i obdarowywać nimi bliźnich.                                                                             Józef Czechowicz  Czym dysponował Autor omawianej tu książki, gdy podjął poszukiwania? Miał w pamięci opowieści ciotki Adeliny Wodnickiej o dzielnym oficerze 1-go pułku grenadierów, Juliuszu, i jego portret graficzny wiszący w salonie wołyńskiego dworku: „wielkie… Czytaj dalej Z lektury, okruchy historii

Z lektury, okruchy historii

Prowansja i Adam Wodnicki       Cz. 2                         […] szukałem źródeł mych tęsknot, moich fascynacji, mojego głodu Prowansji, a może potwierdzenia niejasnego przeczucia, że w tym kraju nie jestem kimś obcym.             Barwna historia rodziny autora „Notatek z Prowansji” obejmuje aż 170 lat i choć dotyczy jednego tylko rodu jest tak mocno wpleciona w  dzieje… Czytaj dalej Z lektury, okruchy historii

Z lektury – okruchy historii

  Prowansja i Adam Wodnicki  (1930 – 2020)                                              Cz. 1 – 4  Krąży po Internecie wspaniały nokturn van Gogha znany pod tytułem „Nocna kawiarnia” albo – ściślej – „Nocna kawa”. Jest tak sprytnie „obrobiony” elektronicznie, że dzięki ruchom myszki, wchłania nas do środka i pozwala nie tylko znaleźć się wewnątrz malowanej kawiarni, lecz… Czytaj dalej Z lektury – okruchy historii

Okruchy historii

O nazwiskach i imieniu Marii Kiedy się zastanawiałam nad nadaniem tytułu swojemu blogowi (jakoś fatalnie brzmi to blogowi po polsku), który z założenia miał być zbiorem najrozmaitszych przemyśleń i informacji, jako najbardziej pasujący przychodził mi do głowy tytuł Cicer cum caule, czyli z łaciny „Groch z kapustą”. Ale po namyśle doszłam do wniosku, że dziś mało… Czytaj dalej Okruchy historii

Okruchy historii

                        KRÓL BATORY  O POLAKACH W swoim  archiwum historycznym zachowałam karteczkę z kilkoma zdaniami wypowiedzianymi przez króla Stefana Batorego (1576-1586) o Polakach. Uwagi te wytropił gdzieś Artur Górski i umieścił w swej książce „Myśli wybrane”. Jest to opinia monarchy o narodzie, głównie szlachcie, jaką wypadło mu kierować. A brzmi tak: Polacy, mimo męstwa, naród płochy.… Czytaj dalej Okruchy historii

Okruchy historii

Jeszcze o Chartres             Wspominałam tu niedawno swoje zachwyty nad francuskim gotykiem i urodą  katedry w Chartres. Kilka lat temu jeden z jej witraży zainspirował mnie do uważnego przyjrzenia się scenom biblijnym w malarstwie. Jest to witraż ufundowany przez cech szewców, a przedstawia Boga Ojca w momencie, gdy tchnie duszę w człowieka. Zaintrygowało mnie, że… Czytaj dalej Okruchy historii

Okruchy historii

Kolumb Norwegiem?… OKRUCHY  HISTORII Niedawno w swoim archiwum znalazłam wycinek z anglojęzycznej prasy (Scanorama z maja 1992 roku, vol 22, nr 5) z całkiem niezwykłą informacją związaną z pięćsetną rocznicą odkrycia Ameryki. Oto znany norweski pisarz i dziennikarz, Knut Faldbakken, w książce p.t. Til Verdens Ende, czyli „Do końca świata”, po polsku nieznanej, wysuwa zdumiewającą… Czytaj dalej Okruchy historii

Odwaga prawdy

Powiedzieć prawdę tak jak się ją widzi, wymaga wiele odwagi, jeśli jest się związanym z jakąś instytucją. Sprzeciwić się własnej instytucji wymaga jeszcze więcej odwagi. To właśnie zrobił Jezus. Kiedy Chruszczow wygłosił swoją słynną krytykę stalinizmu, ktoś ze słuchaczy zapytał: – A gdzie wy byliście, tow. Chruszczow, kiedy mordowano tych niewinnych ludzi? Chruszczow spytał: –… Czytaj dalej Odwaga prawdy