ERRATA 1 W pierwszym wydaniu swojej pierwszej książki o Rzymie p.t. „Muszę i Rzym zobaczyć” Vocatio 1998, popełniłam sporo błędów. W dodruku większość z nich poprawiono, ale podaję je tu, bo uważam, że posiadacze pierwszego wydania tej książki zasługują na sprostowanie. s. 138, wers 8 – jest: papież Mikołaj V, winno być: Mikołaj… Czytaj dalej Erraty
Kategoria: Okruchy historii
Okruchy z warsztatu historii sztuki
Nieszczęsne błędy Niedawno zżymałam się na niefrasobliwość włoskiej prezenterki, która w audycji telewizyjnej poświęconej Leonardowi da Vinci stwierdziła, że wielki artysta i uczony nie miał żadnych problemów z tym, że był nieślubnym synem, a w ogóle to rodzina go uznała. Zżymałam się, bo problemy miał i , o ile wiem, ojciec nigdy go prawnie… Czytaj dalej Okruchy z warsztatu historii sztuki
Okruchy z warsztatu historii sztuki
Dlaczego ta dama pisze dwiema rękami? Na okładkę swej ostatniej książki, zawierającej wspomnienia i opowieść o mojej drodze literackiej, wybrałam obraz flamandzkiego malarza bez nazwiska, znanego jako Mistrz Półpostaci Kobiecych; obraz na którym młoda dama zajęta jest pisaniem listu. Zaintrygowana układem jej rąk, bo najwyraźniej obie ma zajęte, zaczęłam dociekać, co też trzyma w tej… Czytaj dalej Okruchy z warsztatu historii sztuki
Z warsztatu historii sztuki
Jak znalazłam swój klucz do oglądania obrazów starych mistrzów Kiedy dopiero zaczynałam swoją wędrówkę w stronę sztuki i przedzierałam się z mozołem przez dziesiątki podręczników, monografii, artykułów i rozpraw, czułam się okrutnie znużona. Była to ciężka praca. Tkwiłam godzinami nad najczęściej nudnymi opracowaniami, pisanymi specyficznym językiem z użyciem wielu niezrozumiałych terminów. Tak jakby były przeznaczone… Czytaj dalej Z warsztatu historii sztuki
Los historyka
Ile to ja lat łamałam sobie głowę nad tym, dlaczego ojciec Leonarda da Vinci nie zalegalizował syna? Pan notariusz był przecież człowiekiem wykształconym i musiał zdawać sobie sprawę z tego, jak bardzo jego syn góruje umysłem nad rówieśnikami. Podobne pytanie stawiało sobie wielu historyków przede mną. I oto wczoraj oglądam na Planete+ program poświęcony geniuszowi… Czytaj dalej Los historyka
Okruchy historii i sztuki
Zapomniany portret trumienny Kiedy pracowałam w Muzeum Narodowym w Ośrodku Badań nad Polskim Portretem, szczególnie interesowałam się portretem trumiennym. To był taki polski obyczaj, zapoczątkowany w końcu XVI wieku, że do trumny przyczepiano wizerunek zmarłego, namalowany na blasze, według jakiegoś portretu wykonanego za jego życia, i ukazujący go w popiersiu, z otwartymi oczami. W… Czytaj dalej Okruchy historii i sztuki
W POSZUKIWANIU PAMIĘTNYCH KRUŻGANKÓW CZ. 2
W POSZUKIWANIU PAMIĘTNYCH KRUŻGANKÓW CZĘŚĆ 2 Na trop ocalonego od zagłady kościoła wpadłam przypadkiem. Mimo informacji, że nie istnieje, przy każdym pobycie w Rzymie nadal uparcie włóczyłam się po najbliższych okolicach Kwirynału. Ciągnęło mnie w to miejsce, lubiłam sobie wyobrażać, jak to gdzieś tu, na swoim małym koniku, w niedziele, przyjeżdżał spod Kapitolu… Czytaj dalej W POSZUKIWANIU PAMIĘTNYCH KRUŻGANKÓW CZ. 2
RZYM – W POSZUKIWANIU PAMIĘTNYCH KRUŻGANKÓW
W POSZUKIWANIU PAMIĘTNYCH KRUŻGANKÓW Część 1 Ten wpis jest przykładem, jak trudno się zdecydować, do jakiej części blogu, czyli tzw. kategorii, kolejny materiał włączyć. Bo to, co chcę tu opublikować pasuje i do „Impresji z podróży”, jako że dotyczy Rzymu, i do „Okruchów historii”. Wybieram jednak „Okruchy..”, bo jest tu spora dawka… Czytaj dalej RZYM – W POSZUKIWANIU PAMIĘTNYCH KRUŻGANKÓW
O PANACH PASOŻYTACH I KRWIOPIJCACH
O PANACH – PASOŻYTACH I KRWIOPIJCACH Kiedy ja studiowałam historię, motorem dziejów były masy ludowe i we wszystkich procesach przemian liczyły się tylko masy, warstwy społeczne, klasy i antagonizmy klasowe. Świat się dzielił na wyzyskiwaczy i wyzyskiwanych, na pasożytów, krwiopijców i ich ofiary. Podczas Rewolucji Październikowej w Rosji do krwiopijców zaliczono wszystkich, którzy… Czytaj dalej O PANACH PASOŻYTACH I KRWIOPIJCACH