Kategoria: Wspomnienia

[Pisze Mama:] Ściśnięci jak śledzie w beczce. Za budą jechały wielkie samochody, w których siedzieli rzędami uzbrojeni po zęby żołnierze. Policzyłam te samochody, policzyłam ile rzędów w każdym samochodzie, ilu morderców w rzędzie i okazało się, że było ich więcej niż naszych męczenników w budzie. Dziś już nie pamiętam, ilu.        Za żołnierskimi wozami sunęły bardziej… Czytaj dalej Z Pawiaka na Palmiry, cz.7

[Pisze Mama:] Zrozumiałam. Nikt inny tak się z mężem nie porozumiewał. Tak, zrozumiałam, ale odejść z tego miejsca nie mogłam. Chodziłam jak błędna,  spoglądając wciąż w okna. Czego się, biedna, spodziewałam? Że wróci? Po jakimś czasie tenże kolega rzucił mi gryps: – Szanowna Pani, przed chwilą Męża Pani dołączyli do transportu…   Dalej, że odjazd… Czytaj dalej Z Pawiaka na Palmiry, cz. 6

            [Pisze Mama:]             Podczas jednej z „wizyt” pod Pawiakiem zauważyłam jak przez dziury w siatce okiennej celi Tadzika, wysuwa się powoli ręka z kawałkiem jakby materiału białego, i z trudem usiłuje rozprostować, rozciągnąć ten niby ręcznik z napisem KRUCZA 19-41. Zapamiętałam łatwo cyfry, bo stanowiły razem datę przyszłego roku i zrozumiałam, że ktoś prosi… Czytaj dalej Z Pawiaka na Palmiry, cz. 5

[Pisze Mama:] Co za głupota! Jak mogłam! Akurat nazajutrz odwiedził nas jeden z przyjaciół Tadzika i ja się troszkę spóźniłam pod Pawiak. Dostałam dosyć długi gryps, jak zwykle wcześniej przygotowany, na końcu którego były słowa – Boże, jesteś! – dopisane w chwili, kiedy mnie zobaczył. Ile musiał przeżyć, czekając na mnie… Nie powiedziałam mu z… Czytaj dalej Z Pawiaka na Palmiry, cz. 4

[Pisze Mama:]             Chodziłam tam i z powrotem, patrzyłam we wszystkie okna. Okna? Otwory więzienne, małe i zabezpieczone grubą kratą żelazną, a do tego obite gęstą drucianą siatką, na szczęście miejscami porwaną, tak że niekiedy prawie całą twarz więźnia można było zobaczyć. Niestety – ja nie zobaczyłam. Zrezygnowana poszłam do domu. No i przecież godzina… Czytaj dalej Z Pawiaka na Palmiry, cz. 3

Halina Fabiani – Zabłocka                              Z Pawiaka na Palmiry Wojenne losy warszawskiego prawnika i działacza konspiracji, Tadeusza Fabianiego, we wspomnieniach żony                               Rok 1940. W piątek, 29 marca wieczorem Tadzik siedział, jak to już od pewnego czasu robił co dzień, przy małym, brydżowym stoliku i rozkładał, liczył, układał w kupki stemplowane banknoty stuzłotowe. Było tego tak dużo, że… Czytaj dalej Wspomnienia wojenne

            Zbliża się kolejna rocznica wielkiej egzekucji czerwcowej w 1940 roku na Palmirach, w której wśród setek pomordowanych zginął także mój Ojciec, 33-letni prawnik, aktywny działacz podziemia. Z tego powodu pragnę umieścić w swoim blogu wspomnienia Mamy, jakie pod koniec życia spisała, uzupełniając je o zeznanie pani Janiny Gruszkowej- Pustołowej przed Główną Komisją Badania Zbrodni… Czytaj dalej Wspomnienia wojenne